wijk C
De naam Wijk C in Utrecht heeft een interessante historische achtergrond.
In 1811, toen Nederland onder Frans bewind stond, kregen de wijken in Utrecht nieuwe namen. De Fransen vonden de originele namen te moeilijk om uit te spreken, dus gaven ze ze simpelweg een letter mee. Wijk C was destijds één van de elf wijken die op deze manier een letter kregen, genummerd van A tot en met M (J werd overgeslagen om verwarring met I te voorkomen).
De meeste wijken kregen na de Franse bezetting hun oude naam terug, maar Wijk C behield wonder boven wonder zijn letterlijke benaming. De exacte reden hiervoor is niet helemaal duidelijk, maar er zijn een paar theorieën:
Gewoonte: Het is mogelijk dat de naam "Wijk C" door langdurig gebruik zo ingeburgerd was geraakt, dat men het na de Franse tijd simpelweg niet meer gewend was om de oude naam te gebruiken.
Identiteit: De bewoners van Wijk C identificeerden zich mogelijk met hun wijknummer. De letter "C" was een symbool van hun eigenheid en trots, wat ze niet wilden opgeven.
Praktisch: De naam "Wijk C" was kort, duidelijk en ondubbelzinnig. In een tijd zonder huisnummers was het een handige manier om de wijk te identificeren.
Wat de reden ook mag zijn, Wijk C is de enige Utrechtse wijk die zijn letterlijke naam uit de Franse tijd heeft behouden. Het is een unieke erfenis die de rijke historie van de wijk onderstreept.
Bronnen:
